Osmanlı’nın dört kıtada at koşturduğu yüzyıllarda bile, sultanlar, halklarıyla buluştukları her yerde, kendisini karşılayan veya uğurlayanlardan hep aynı nakaratı işitirlerdi:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var” nakaratını…
Padişahlar halklarıyla genellikle dini günlerde karşı karşıya gelirdi. Genellikle at sırtında camiye kadar yol alırdı padişahlar; sırt ağrısı çeken 2. Abdülhamid’ten sonra da at arabasıyla cuma namazına gittiler.
‘Cuma selamlığı’ denirdi bu merasime, slogan orada atılırdı.
Yılda iki kez de bayram namazlarında; buna da ‘bayram selamlığı’ denirdi.…
Sultanların gururlanması için fazlasıyla sebep bulunduğu şaşaalı dönemlerde başlamıştı bu adet…
Yolum yıllar önce Endülüs’e -Granada’ya- düştüğünde, asırlar boyunca her türlü tahribata maruz kalmasına rağmen, önemli bölümleriyle zamana direnmiş Elhamra Sarayı’nda beni şaşırtan, dönemine göre fazlasıyla ileri bir teknolojik bilgiye sahip olunduğunun emareleri olmamıştı yalnızca; onun yanında bir de sarayın hemen her tarafına kazılmış bir ibare beni çok düşündürmüştü.
