‘Kurban bayramı’ yaklaştığında her yıl televizyon kanallarının haber merkezlerini bir heyecanın sardığını tahmin ediyorum…
Başına buyruk kurbanlık bir hayvanın kaçması takibi heyecanı…
Nereden bulunacak bu tür bir hayvan?
Sonunda bulunuyor ve akşam haberleri genellikle o haberin birbiri ardına tekrarlanan görüntüsüyle başlıyor…
Kendi hayatımda hiç öyle bir olayla karşılaşmadım. Ne kurbanlık hayvan kaçtı gözümün önünde ne de hayvanı kesecek kişi kendini yaraladı…
Daha çok organizasyon yanlışlıkları yaşanırdı bayramın ilk günü. Kesme eylemini üstlenen kişi veya kurumun sözünde durmadığına, ilk gün için vaat edilen eylemin ikinci güne sarktığına tanık oldum.
Yıllar önce daha organize bir kesimi sayesinde yaşayacağımız umuduyla her ilde çok sayıda şubesi bulunan bir market zincirinin ‘‘Bu işi en iyi biz yaparız’’ iddiasına kandığımızı ve sonunda pişman olduğumuzu hatırlıyorum.
Herhalde o market zinciri zaman içerisinde daha düzenli hizmet sunmayı öğrenmiştir, ancak biz o yanlışlığı bir kez daha denemek istemedik.
Bu yıl bulunduğumuz yerden neredeyse iki saat uzaklıktaki bir hayvan çiftliğinde kesilecek bir danaya ortak oldum.
Vaatler çok iddialıydı. 24 saat önceden ertesi gün kesimin ne zaman yapılacağı bildirilecek, o saatten kısa süre sonra çiftliğe gittiğimizde şahsıma düşen et payı poşetlere konulmuş halde tarafıma teslim edilecekti. Kesilecek hayvanın yedi ortağından biri olarak ödemem gereken miktarı da bayram günü kesim yerine gittiğimde ödeyecektim.
Gerçekten de arefe günü bizim kurbanın kesim saatinin 08.45 olduğu mesajı geldi. Sonrasında arandım ve benden kesim için sözlü dini vekalet alındı.
Bayram sabahı kesimin daha da erkene alındığına dair bir mesaj alınca içimden ‘‘İnşallah, hayal kırıklığı yaşamam’’ düşüncesi geçti.
Fazla iddia bende böyle hisler uyandırır.
Hayal kırıklığı yaşamak bir yana, hayatımın en kısa kesim mesaisiyle karşılaştım.
O uzak yolu kat edip önceden gönderilmiş konumu takip ederek hayvan çiftliğine vardığımızda ortağı olduğum hayvanın gerçekten bildirilen saatten de önce kesildiğini, etlerin niteliğine göre ayrılıp üç farklı torbaya doldurulduğunu ve beni beklediğini öğrendim.
Çiftiğin bu eyleme ayrılmış bölümünde sırası gelen hayvanların tekbirler eşliğinde ve besmeleyle kesildiğini uzaktan gözlerken, oğlum, sorumludan, önceden hazırlanmış üç torbayı teslim alıyordu. Bu arada, çiftlik sahibi de, orada bulunan ve kurbanlarının kesilip kendilerine teslim edilmesi için vaktin gelmesini bekleyen insanlardan helallik talep ediyordu.
Kesim ve ayrım masrafı için ne verecektim?
Hiçbir şey.
Tersine, bana daha önce bildirilmiş rakamın yanlış olduğu ve bin TL daha az ödeyeceğim söylendi.
Şaşırdım.
‘‘Demek size o rakam söylenmişti ha, tamam alayım’’ denilmesi pekala mümkünken, ‘‘Yanlış söylemişiz, bin TL daha az vereceksiniz’’ denmesi beni şaşırttı.
En önemlisi de, bütün eylemin tamamen sağlıklı bir ortamda gerçekleşmesiydi.
Akşam saatlerinde birlikte kavurmaya kaşık salladığımız dostlara bu deneyimi biraz da överek anlattığımda, o kadar uzağa gitmemize gerek kalmadan, yaşadığımız yere yakın birkaç noktada daha benzer kesim yerleri bulunduğunu öğrenecektim.
Dün akşam televizyon izleyemedim, o sebeple kaçan hayvan haberinin bu yıl da tekrarlanıp tekrarlanmadığını, bu kez de bir yerlerde kurban eyleminin, sağlıksız ortamlarda, acemi kasaplar elinde, hayvanlara eziyet edilerek yerine getirilip getirilmediğini bilemiyorum.
Galiba Türkiye kurban eylemini dinin de tavsiye ettiği hijyenik şartlarda yerine getirme işini sonunda öğrenmiş durumda.
Hiç değilse benim dünkü deneyimim o yönde.
Sevindim ve sevincimi paylaşmak istedim.
ΩΩΩΩ
Teşekkür ker ağzına yüreğini sağlık Allah kabul etsin
Et tüketimi şart değildir ama et üretimi ve hayvancılık mecburidir, yalnız büyükbaş hayvan üretiminden ve tüketiminden uzak durulmalıdır, çnkü hem tabiata hem insana faydadan çok zararı vardır…
En fazla koyun keçi yetiştiriciliği, tatlısu balıkçılığı ve kimi kanatlıların üretimiyle yetinsek olmaz mı?
Ayrıca helal et sağlıklı ettir, kosher/helal olmayan et satışı her yerde yasak olmalıdır, özellikle ab ve bm nezdinde bu ölçü dünya standardı haline getirilmelidir, helal/kosher sertifikası bulunmayan et ürünleri hiçbir yerde satılamamalıdır. Bu yüzden domuz yetiştiriciliği de tümüyle her yerde yasaklanmalıdır.
Bu işler belediyeler kontrolü ve organizasyonu ile olursa daha verimli olabilir. (Taziye evleri de belediye ve diyanet işbirliği ile her ilçede!) Özel sektör de bakar gelir var, daha iyisini yapar🙂.
Büyük bir (fransız olduğunu sanıyorum) markette et reyonuna yaklaşıp etlerin kanlı ellerle harmanlanmış (mikrop koku demiyorum bak) halini görünce…
(Herneyse beni ilgilendirmez ben almıyorum ordan zaten sadece balık alıyorum indirimde).
Kurban kesme ritüelinin toplu ve aynı günde kesilmesinin birçok faidesi var! Bu geleneğin her ne sebeple yada inançla yapılırsa yapılsın sürdürülmesi (helal kesim kelimesi dahil içerikli) hayırlı olur👍
Allah hiçbirşeyi gereksiz yaratmamıştır!🤲
Not:kızılay (tabiki bir sonraki senelerdeki bağımsız özerk katkısız helal kesim) organizasyonu ile bağış hatta nerelere kaçar kutu kavurma dağıtıldığı bilgisi dahil!..😊
Sonrasında bir gün içinde:
Bir cep telefonu tıkıyla binlerce ÇADIR KONTEYNER bağışı!…❤️♥️♥️
Aahhhhh!…. AH!
Fehmi Bey , öncelikle Allah kabul etsin , hayırlı uğurlu olsun. Iyi ki akşam haberlerini izlememişsiniz yoksa büsbütün huzurunuz kaçardı!
Kim ne derse desin , belediyeler tarafından yapılan bazı düzenlemelere rağmen hala şehirde özellikle büyük şehirde kurban kesmek bir rezalettir , kepazeliktir hatta bir bakıma vahşettir !
Bütün bunlara rağmen kurban kesenlerin büyük bir kısmı da
etleri olduğu gibi derin dondurucuya koyup yıllık et ihtiyaçları için saklarlar !
Ben şunu anladım ki biz bir çok değerlerimizde olduğu gibi bu kurban kesmek konusunun da içini tamamen boşalttık , şekle bağladık!
Bir büyüğümüzün şöyle bir bir sözü var ; ” Biz Türk milletinin , maksadı şekle boğmakta kimse elimize su dökemez ”
Herkesin bayramını kutlarım.
[…] *Bu yazı fehmikoru.com adresinden aynen alınmıştır. […]
Allah kabul etsin. Hayırlı bayramlar diliyorum. Ben de bir kaç senedir yazıda değinildiği gibi benzer şekilde kestiriyorum kurbanımızı. Öyle ciddi bir problemle karşılaşmadık ne kesim zamanı ne hijyenik koşullar ne de diğer konular. Fakat biz bu sene Allah izin verirse bundan sonraki kurbanda artık bu şekilde kesmemeyi düşünüyoruz. Ne kadar doğru bilemiyorum ama kurbanlığımızı direk olarak bağış yapalım diyoruz. Etlerin dinlendirilmesi, dondurucuya kaldırılması, küçük parçalara ayrılması, yok evdeki hijyen vs işlemleri bize haddinden fazla zaman kaybettirdiğini düşündürüyoruz. Neyse bakalım dinen de ibadet ve gelenek kaybolmayacaksa veya mahzurlu değilse böyle planladık. Selametle
Yoruma kapalı.