Dikkatler bütünüyle bugün Brüksel’deki NATO Zirvesi sırasında gerçekleşecek Tayyip Erdoğan – Joe Biden görüşmesine yoğunlaşmış durumda. Yalnız Türkiye’de yaşayan bizlerin değil, çevre ülkeler ile Washington
‘Savaş’ sözcüğünü her işittiğimde tüylerim diken diken olur. Savaşlar genellikle bir sorunu çözme amaçlıdır, ancak yine genellikle çıkış amacından çok farklı sonuçlara sebebiyet verir. Savaşan
Lafı çevirmeden birkaç katmandan oluşan sorumu doğrudan soruyorum: ABD ile ittifak ilişkisi içerisindeyiz, değil mi? Donald Trump’ın bir dört yıl daha ABD’nin başkanı kalması için
Dünyanın değişmez altın kuralını hatırlatmak istiyorum. ‘Altın kural’ ne midir? Şudur: “Altını olan kuralı koyar.” Bütünüyle ‘çarpıcı’ olmasını umduğum bu yazı için bilgisayar başına otururken,
Türkiye’yi son 18 yıldır yöneten kadro, bu uzun sürenin belli bir dönemine kadar, dış politikada ‘yumuşak güç’ anlayışıyla hareket ediyor, ‘komşularla sıfır sorun’ türü yeni
Okuyanlarınız hatırlayacaktır: AK Parti’nin en sonuncusu Ayasofya’nın camiye dönüştürülmesi olan birbiri peşi sıra bazı sürpriz girişimlerde bulunmasını bir yazımda (14 Temmuz) bir Amerikan deyimiyle açıklamıştım.
ABD başkanı Donald Trump‘ın ulusal güvenlik danışmanı John Bolton Türkiye’ye gelmeden önce İsrail’e uğradı ve orada bugün bizim gazetelerde haberlerini okuyacağınız ilginç açıklamalar yaptı. Gerçi
Gazetelerimiz günlerden beri Rusya’nın Türkiye’nin zorlamasıyla kabul ettiği, İran’ın itiraz etmediği, ABD’nin ise uyacağını bildirdiği ‘İdlib’ konusundaki mutabakatı gündemde tutuyor. Herhalde televizyon kanallarındaki tartışma programlarında
Buna savaş denilebilirse savaş başladı. ABD’nin başını çektiği, İngiltere ve Fransa’nın aktif olarak katıldığı hava saldırılarıyla Suriye’nin seçilmiş hedefleri üzerine füzeler yağdırıldı. Suriye rejimi hava
Şu günlerde yatıp kalkıp ‘‘Allah devleti yönetenlere yardım etsin’’ diye dua etsek yeridir. Belki de yakın tarihimizin dış politika açısından en muhataralı döneminden geçiyoruz; bunu
