Siyasi suikastlara yabancı olmayan ülkemizde, geride bıraktığımız Pazar günü meydana gelen kilise saldırısını, ben yine de tuhaf buluyorum. Hem oluş biçimi, hem seçilen hedef, hem
Türkiye’nin dış politikasını yakından izleyen yabancı gazetelerde İsveç’in NATO’ya üyeliği konusunda son gelişmenin haberi yer alıyordu. Hepsi “Nihayet oldu” havasındaydı; yalnızca biri TBMM’den çıkan kararın
Dün, Türkiye’de siyasetle yakından ilgilenenler olarak, DEM Partisi’nin İstanbul’da aday çıkarıp çıkarmayacağını Başak Demirtaş’ın çıkışı özelinde tartışıyorduk. Cezaevindeki Selahattin Demirtaş’ın eşi, aday olmayı beklediği DEM
Dünkü Hürriyet’in birinci sayfasının tam ortasında, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın önünde mikrofonlu bir fotoğrafına eşlik eden, büyük harflerle şu manşet cümle vardı: “AB İLE YOLLARI AYIRABİLİRİZ”.
Birer gün arayla iki karar, ikisi de Türkiye’nin dış ilişkilerini ilgilendiriyor. İlki Avrupa Parlamentosu’ndan bir rapor halinde geldi. Raporun kısa özetini bir haberin girişinden alıntılayayım:
Nüfusu fazla ülkeler tahıl ihtiyaçlarını iki ülkeden karşılıyor: Rusya ve Ukrayna… Rusya-Ukrayna savaşı bu sebeple tahıl -buğday, arpa, mısır- ihtiyacını onlardan karşılayan Çin dahil pek
Dünyanın bir yerlerinde birilerinin Kur’an-ı Kerim’i yaktığı veya yırttığı haberini işittiğimde içimde nazik bir telin koptuğuna benzer bir his belirir. Genellikle Avrupa’nın kuzey ülkelerinden geliyor
İnternette yayın yapmanın yazan açısından olumlu bir özelliği var: Yazınızı kaç kişinin okuduğunu anında öğrenebiliyorsunuz. Hatta herhangi bir anda Türkiye’nin hangi ilinden ve dünyanın hangi
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve yanındaki heyet, NATO Zirvesi sonrası Litvanya’nın Vilnius kentinden ülkemize döndü. Dönüş yolunda uçakta bulunan gazetecilerle Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın paylaştığı görüşler, zirvenin ülkemiz
Yıllar ve yıllar önce, Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne (AB) üyesi olabileceğine inanılan günlerde, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde değişik vakıfların düzenlediği toplantılarda bu konu tartışılırdı. O tartışmalı vakıf
