Bir ülkenin devlet başkanıyla ilgili olarak okuduğum en ağır yazı, Almanya’da çıkan haftalık der Spiegel dergisinin 20 Mayıs 2017 tarihli nüshasında karşıma çıktı. Derginin yayın
Hindistan’dan dönüş yolunda, kendisine yöneltilen, ‘AK Parti’yi destekleyen yazarlar arasında başlayan tartışmalar’ konusundaki soruya cevap verirken.. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan.. ne dedi, önce söylediklerini okuyalım: “İslamcı olanlar
Ne diyeyim bilemiyorum. Referandum ve özellikle sandıktan ‘Evet’ oylarının baskın çıkmasının hükümet ve çevresinde bir rahatlamaya yol açacağını bekleyenlerdendim; ancak daha ilk andan başlayarak artan
“Hayırdır Fehmi Bey, nedir bu twit?” deniyor telefonuma düşen notta. Belli ki, birileri, bir yerlerde yeni bir tezvirat kapısı aralamış, nasibime bu not düşmekte. Gönderilen
Donald Trump sonunda ‘Beyaz Saray Muhabirleri Derneği’nin yıllık balosuna katılmamaya karar verdi. Her ABD başkanının kendisini medyaya sevdirme fırsatı olarak görüp koşa koşa gittiği,
Ülkede başbakan Necmettin Erbakan, ben de Zaman’ın Ankara temsilcisiyim… Yıl 1997. Bir etkinlikte yan yana düştüğümüz Sabah’ın temsilcisi Fatih Çekirge’ye “Akşam başbakanın davetinde nasıl olsa
Karı-koca olmak eşlerin her konuda aynı şekilde düşündükleri sonucunu doğuruyor mu? Aynı veya benzer okullardan mezun olmak, aynı ülkede veya ilde oturmak, belli bir
Yüksek Seçim Kurulu’nun tarihini açıklamasıyla referandum için gün sayımı başladı. 60 gün sonra sandık başına gidecek ve sistem değişikliğini amaçlayan anayasa paketi hakkındaki kanaatimizi
Deniz Zeyrek‘in bugünkü (20 Ocak 2017) yazısının girişini okuyalım: ”Üst düzey bir güvenlik yetkilisiyle konuşurken, ‘Biz de birçok şeyi gazetelerde okuyoruz, ama yazılanların yüzde 25-30’u
Yazıya oturmadan önce kısa bir araştırma yaptım; bizim merkez hâlâ faal, ben de hâlâ merkezin danışma kurulu üyesi olarak görünüyorum. Merkez’in ilk yöneticisi kendiliğinden
