Epey zaman oluyor… 1990’lı yılların başları… Değişik gazetelerden üç yazar, Bilkent Üniversitesi’ndeki bir kulübün düzenlediği panelde konuşmacıyız… Ne konuşacağız? Elbette içinde yer aldığımız gazeteleri; basını…
Nasıl olduysa, rafta duranlar arasından, elim tesadüfen bir şiir albümüne kaydı. Tayyip Erdoğan cumhurbaşkanı –hatta başbakan– olmadan çok önce, 1999 yılında, bir şiir albümü çıkarmıştı. Kendi
ABD’de iki seçimi uzunca bir süre orada bulunarak izledim: 1980’de Ronald Reagan’ın, 1992’de Bill Clinton’un sandıktan ‘başkan’ olarak çıktıkları seçimleri… İkisi de ‘seçimin favori
Bir yakınım “Kiminle, neyi paylaşacak Tayyip Bey” deyince uyandım. Aile ortamında bir sohbetteyiz. Önce yemek yenildi, hemen sonrasında, her evde her zaman olduğu gibi, siyasi
‘Başkanlık sistemi’ni savunanların ağızlarından düşürmedikleri bir cümle var: “Başkanlık sistemini daha önce Turgut Özal da istemişti, Süleyman Demirel de istemişti” cümlesi… Doğrudur. Hatta Turgut Özal
Önce müsaadenizle ölçümüzü kayda geçirelim… “Müsaadenizle” dememin sebebi, ele alacağım konunun, doğrudan Cumhurbaşkanı düzeyinde bir muhatabı bulunmasından… Bir ihtimal bu yazımı okuyacak olursa diye, Cumhurbaşkanı
ABD’de seçimi Donald Trump‘ın kazanması sonrası verilen tepkilerden en çok Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan‘ın serinkanlı yorumunu beğendim: “Bu tercihle birlikte Amerika’da yeni bir dönem başlıyor”
Önce bize ait bir durum: Dün akşam saatlerinden sonra sitemize girmek isteyenler bunu başaramadılar; karşılarına bizim de ne olduğunu anlayamadığımız bir uyarı çıktı. Aynı
TBMM 15 Temmuz Darbe Girişimi Komisyonu‘nun CHP’li bir üyesi oturum bittikten sonra takipçilerine Twitter’dan şu mesajı atmış; benim çok sonra haberim oldu: ”Fehmi Koru’ya, ‘İslamcılar’ın
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda konuşmak üzere New York’ta iken sınırlarımızın ötesindeki savaşla ilgili temaslarda da bulundu. Geziyi izleyen gazetecilerden Abdülkadir Selvi de doğal
